FEEL THE TRADITION THROUGH FIVE SENSES

การได้สัมผัสพิธีชงชาในสถานที่ที่ออกแบบโดยเค็งโงะ คุมะ เป็นอะไรที่พิเศษมาก หลายคนอาจมีโอกาสได้เข้าร่วมในพิธีชงชา แต่การได้เรียนรู้วิธีชงชาด้วยตัวเองก็เป็นโอกาสที่หาได้ยาก พนักงานที่พูดภาษาอังกฤษได้เป็นมิตรและคอยให้ความช่วยเหลือได้เป็นอย่างดี

สึกิชิมะเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการเดินเล่นพักผ่อน ทางเดินเล็กๆ มีสิ่งที่น่าสนใจหลายอย่าง และยังเหมาะแก่การถ่ายรูปเป็นอย่างมาก สึกิชิมะจึงเป็นย่านที่แตกต่างจากสถานที่อื่นๆ ในโตเกียว
ร้านอาหารโคมาจิให้ความรู้สึกเหมือนร้านอาหารดั้งเดิมที่คนท้องถิ่นจะมารับประทาน มอนจายากิเป็นอะไรที่อร่อยมาก วัตถุดิบที่มีคุณภาพและพนักงานที่เป็นมิตรทำให้การรับประทานอาหารครั้งนี้เป็นที่น่าพอใจมาก

ฉันเข้าใจว่าทำไมโตเกียวทาวเวอร์ถึงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยม ถึงแม้คนจะหนาแน่น แต่การขึ้นไปข้างบนเพื่อชมวิวทั้งเมืองก็เป็นอะไรที่สนุกมาก
วัดโซโจจิที่อยู่ใกล้ๆ เป็นสถานที่ที่ดีสำหรับการหลบหลีกผู้คนและความวุ่นวายเพื่อดื่มด่ำไปกับสภาพแวดล้อมอันเงียบสงบ

ศูนย์ข้อมูลเหล้าสาเกและโชจูญี่ปุ่นตั้งอยู่ในตึกสำนักงานที่ไม่ค่อยมีผู้คนให้ความสนใจเท่าไหร่ ซึ่งให้ความรู้สึกเหมือนเป็นสถานที่ลึกลับ มีการให้ชิมเหล้าสาเกและโชจูที่แตกต่างกัน 3 คู่ ในราคาที่สมเหตุสมผล การได้เปรียบเทียบเหล้าชนิดต่างๆ (เช่น ไดกินโจและจุนมาอิไดกินโจ) และลองชิมเหล้าสาเกจากภูมิภาคต่างๆ ของญี่ปุ่น รวมทั้งการชิมโชจูเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมาก
ถึงแม้สถานที่จะเล็ก แต่ได้รับการออกแบบมาเป็นอย่างดี อีกทั้งยังมีรายละเอียดที่สวยงาม เช่น บาร์เรลบนกำแพง นักท่องเที่ยวสามารถซื้อเหล้าสาเกและโชจูได้จากที่นี่ เป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมากๆ

คูชิ อาเกโมโนะ ชุน คือร้านอาหารสุดพิเศษที่เสิร์ฟคูชิอาเกะ: เนื้อชิ้นหนา อาหารทะเล และผักชุบเกล็ดขนมปังทอด
ร้านอาหารแห่งนี้มีบรรยากาศสุดหรูและทิวทัศน์ที่งดงามของเมือง ซึ่งเป็นสิ่งที่คนท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวจะต้องชื่นชอบอย่างแน่นอน

เราพักที่โรงแรม มอนเทอเร่ย์ กินซ่า เป็นโรงแรมราคาไม่แพงที่ตั้งอยู่ใจกลางกินซ่า เตียงของโรงแรมนุ่มสบายและทำให้ฉันผ่อนคลายมาก

สถานีโตเกียวมีเอกิเบนให้เลือกมากมาย เราสนุกกับการทานเบนโทบนรถไฟชินคันเซ็นในระหว่างเดินทางออกนอกโตเกียว เบนโตะอร่อยมากเลยทีเดียว

การนั่งรถไฟชินคันเซ็นเป็นอะไรที่เพลิดเพลินอย่างอธิบายไม่ได้ รถไฟตรงต่อเวลามาก และทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น เรานั่งรถไฟชินคันเซ็นจากโตเกียวไปยังเซนได ฉันรู้ตัวอีกทีก็ถึงจุดหมายแล้ว

เมื่อถึงสถานีมัตสึชิมะไคกัน (เป็นสถานีเล็กๆ น่ารัก) เราเดินไปที่ท่าเรือและนั่งเรือที่แล่นรอบอ่าว 1 ชั่วโมง จากนั้นเราจะไปตามเส้นทางที่สำรวจโดยปรมาจารย์ทางด้านบทกวีไฮกุชาวญี่ปุ่น มัทสึโอะ บะโช ที่สร้างแรงบันดาลใจให้เขาเขียนบทกวี ด้วยการที่จังหวัดมิยางิหันเข้าหามหาสมุทรแปซิฟิก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมภูมิภาคนี้ถึงมีทัศนียภาพของเกาะที่สวยที่สุดในประเทศ การได้เข้าใกล้ธรรมชาติที่สวยงามเป็นอะไรที่วิเศษมาก

เดินลงมาจากท่าเรือเล็กน้อยจะพบวัดโกะไดโดและสะพานสีแดงที่เชื่อมต่อกับชายฝั่งทะเล โครงสร้างปัจจุบันสร้างขึ้นใหม่โดยดะเตะ มะซะมุเนะ ซึ่งเป็นขุนนางที่มีชื่อเสียงและมีอำนาจที่ปกครองมิยางิ เมื่อเดินรอบๆ วัด คุณจะเห็นงานฝีมืออันยอดเยี่ยม เช่น ผลงานแกะสลักรูปสัตว์ตามราศีต่างๆ บนผนังทั้งสี่ด้าน เกาะโกะไดโดจิมะถูกล้อมรอบด้วยอ่าวมัตสึชิมะ คุณสามารถชื่นชมความสวยงามของเกาะได้จากทุกมุม

โรงแรมอูบูโดะเป็นโรงแรมที่แปลกใหม่ มีบรรยากาศหรูหราจากทางเข้าไปยังห้องพักจนถึงบนหลังคาซึ่งมีโรเทมบูโระ (ที่อาบน้ำกลางแจ้ง) ที่มองเห็นอ่าวได้ เป็นอะไรที่วิเศษมาก

อาหารกลางวันของเราที่โรงแรมอูบูโดะคือไคเซกิที่ประกอบไปด้วยอาหารทะเลของท้องถิ่น ทุกอย่างอร่อยมาก แต่ฉันชอบซาซิมิเป็นพิเศษ ซึ่งทางร้านบอกว่าเป็นปลาในท้องถิ่น

เราไม่ค่อยได้ใส่กิโมโนบ่อยนัก แต่ที่มัตสึชิมะ เราไปที่ร้านเช่ากิโมโน Ume Luv ฉันได้เลือกชุดกิโมโนหรือยูกาตะที่ชอบ เราใส่ยูกาตะและเดินรอบมัตสึชิมะ ฉันคิดว่าหลายคนอาจจะลังเลเพราะกิโมโนหรือยูกาตะสวมใส่ยาก แต่เจ้าของร้านใจดีและใส่ใจ เขาช่วยเราใส่ชุดยูกาตะ วันนั้นเป็นวันที่อากาศค่อนข้างร้อน แต่ชุดยูกาตะมีความเย็นและอากาศถ่ายเทได้ เราจึงสวมชุดยูกาตะอย่างสบาย

สิ่งก่อสร้างที่มีชื่อเสียงของมัตสึชิมะคือหนึ่งในวัดเซ็นที่โด่งดังที่สุดในญี่ปุ่นตอนเหนือ ฉันรู้สึกถึงความสงบตั้งแต่ก้าวเข้ามาในวัดซูอิกันจิ สิ่งที่ดูเหมือนพรมสีเขียวที่อยู่ใต้ต้นไม้นั้นไม่ใช่หญ้า แต่เป็นตะไคร่น้ำ ข้างทางเดินที่จะเข้าไปยังตัววัดคือถ้ำที่ขุดโดยพระเมื่อนานมาแล้ว ประดับด้วยพระพุทธรูปที่สวยงาม ประตูใหญ่ได้ถูกซ่อมแซม เมื่อเราเข้ามาจะพบกับอุโบสถที่สร้างด้วยไม้ ข้างในวัดสวยงามมาก โดยเฉพาะคานไม้แกะสลักและวงกบไม้เคลือบสีทองที่อยู่เหนือประตู ฉันรู้สึกพิเศษที่ได้ใส่กิโมโนเดินรอบๆ วัด มันเหมือนกับว่าฉันได้ย้อนเวลากลับไปหลายร้อยปี

หลังจากชื่นชมวัดซูอิกันจิเสร็จแล้ว เราเดินกลับไปที่ท่าเรือและแวะบ้านน้ำชาคันรันเทย์ที่สวยงามและแปลกตา เราสามารถมองเห็นอ่าวจากที่นั่งได้ และการสวมชุดกิโมโนทำให้เราจินตนาการว่ากำลังดื่มน้ำชาอยู่กับดะเตะ มะซะมุเนะ ชาและของหวานอร่อยมาก นี่เป็นสถานที่ที่เหมาะแก่การพักผ่อนเป็นอย่างมาก

ก่อนพลบค่ำ เราเดินทางไปที่ภูเขาโอทะคาโมริและใช้เวลาปีนขึ้นไปบนยอดเขา 30 นาที เมื่อขึ้นไปถึงยอดเขา เราก็ได้พบกับวิวทิวทัศน์ที่สวยงามของอ่าวมัตสึชิมะ เป็นภาพที่งดงามมาก ในตอนนั้นพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน เราจึงใช้เวลาพักผ่อนบนเขาประมาณ 20 นาที เพื่อรอชมพระอาทิตย์ตกดิน ถึงแม้ว่าจะมีเมฆหมอกอยู่บ้าง แต่ทิวทัศน์และช่วงเวลาที่ท้องฟ้าเปลี่ยนสีเป็นอะไรที่ไม่น่าเบื่อเลย

ในเย็นวันนั้น เราพักที่ชิโดริคัน ที่นี่ไม่มีพนักงานยกกระเป๋าและห้องพักธรรมดามาก แต่สะอาดและสะดวกสบาย ตำแหน่งของโรงแรมที่ห่างจากทะเลเพียงนิดเดียวทำให้ฉันสามารถฟังเสียงคลื่นที่ผ่อนคลายตอนกลางคืนได้

เช้าวันต่อมาเราไปพายเรือคายักซึ่งเหนื่อยแต่สนุกมาก เราสามารถพายเรือคายักออกไปไกลๆ ได้ ถ้าหากเหนื่อย มีเกาะที่มีชายหาดเล็กๆ ที่เราสามารถหยุดพัก และพายต่อได้ มันเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นมาก
ต่อมาเรานั่งเรือที่สามารถขับและบังคับพวงมาลัยเรือได้ มันค่อนข้างน่ากลัว แต่เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำ สุดท้าย เราได้ลองคาโกเรียว (จับปลาด้วยกระบุง) ซึ่งเป็นวิธีจับปลาแบบดั้งเดิมในญี่ปุ่น

ก่อนที่เราจะกลับไปที่สถานีเซนได เราไปพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์แผ่นดินไหว มีรูปภาพก่อนและหลังเกิดสึนามิ และมีสิ่งประดิษฐ์ (เช่นเครื่องซื้อตั๋วรถไฟที่เก่าแก่) ที่เสียหายจากเหตุการณ์สึนามิ หากมองออกไปนอกหน้าต่าง คุณจะเห็นสถานีรถไฟเก่าแก่ที่สะท้อนให้เห็นถึงภัยคุกคามของสึนามิและการฟื้นตัวหลังเกิดสึนามิ

โดยรวมแล้ว นี่เป็นการท่องเที่ยวที่วิเศษมาก ฉันได้ไปสัมผัสสถานที่และทำกิจกรรมต่างๆ ที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ไม่เคยได้สัมผัสหรือไม่เคยรู้ว่ามีอยู่ ซึ่งเหตุนี้ทำให้ทริปครั้งนี้มีคุณค่ามาก และฉันประหลาดใจที่ทุกอย่างสามารถเข้าถึงได้ง่าย ฉันได้ชื่นชมอีกมุมหนึ่งของญี่ปุ่นที่ฉันไม่รู้ว่ามีอยู่!